تبدیل شدیم ب یکسری آدم بی ریشه.. با دست های باز و آماده ی رها کردن. موندن رو بلد نیستیم. پاهامون به هیچ جا بسته نیستن. ما متعلق ب هیچ هستیم!
هیچ کسی اینجا چیزی نمی نویسه. اونجا هم همینطور و حتی اونجا! درامابینز هم هیچ!
هی دنیامون بزرگ و بزرگ تر میشه و ما کوچک و گم تر! تو عظمت اونچه احاطه مون کرده، گم شدیم. مشتی تماشاگر! مسخ! ما تا استخوان ترسیده یم!
- پنجشنبه ۲۵ دی ۹۹