طبق معمول، سهم من، دیدن بخشی از دستت کنار پنجره ی هواپیماست وقتی بالای ابرها، ب دورتر شدن مشغولی.
باید اهمیت ندم؟ اهمیت ب این عکس. ب اینکه مقصد کجاست. ب این چند روزه ست. ب اینکه ساعت برگشتت. ب اینکه کسی هست بیاد دنبالت. ب اینکه باز تلویزیونت رو روشن گذاشتی تا وقتی برمیگردی حس تنهایی نکنی؟. ب اینکه..