چ چیز زیباتر از خوشبختی ی دوستِ؟..

زیباتر از دیدنش تو لباس سپید و تمام روز ملکه بودنش؟..

نمی دونم چرا.. شاید چون خیلی بی مقدمه بود، اینکه ندونی و ندونی و ندونی و یهو دعوت بشی ب جشن.. و بعدا فکر کنی چقدر این ندونستنِ طولانی بوده ک ب این مرحله رسیده.. و خب این ها مهم نیست. مهم اتفاقِ بزرگیه ک افتاده. مهم شروعِ. مهم ادامه ست. مهم لبخندِ.

تولدت مبارک عروس مهربون. برات حس های خوب رو آرزو می کنم.