ی مدتِ انقدر راحت به گریه می افتم که نگرانم کرده! فرقی نمی کنه تو خیابون بچه ای رو ببینم که ب مامانش اصرار می کنه براش چیپس بخره، تبلیغ بیمه عمر، عکسی از سو جی سب، رد شدن از جلو آینه و چشم تو چشم شدن با خودم، صدای آهنگی غمناکی از یه ماشین در حال عبور،.. هیچ فرقی نمی کنه. منم که یهو حتی اون مقدمات گریه مث بغض و سوزش چشم از کاورشدن سطحش از اشک رو یهو اسکیپ می کنم و منم و هق هق بلندی که باید محکم جلوی دهنم رو بگیرم! وحشتناک خنده داره این وضعیت! اینکه مثلا بخاطر یه کلیپ تلگرامی تو گوشی یکی دیگه اونقدر گریه کردم که سردرد کلافه م کرد. در کل خواستم بگم ماری این روزهات یکوچولو شور شده.

تیک کر آو ایت:) حساسیت چاره نیست اند تیک ایت ایزی بیبی گرل.