ارکایو. آتن. بیست و پنج سپتمبر.
لعنت بهشون..
آزادی یکبار گفت همه آرکایو رو با اگِن میشناسن اما این بند آهنگای بهتری هم داره و باورش سخت بود. اما.. تو یه روز پنج بار کنسرت رو نگاه کردم و هربار موهای تنم سیخ شد!! این بند لیریک براش بی معناست انگار با اینکه چهارتا وکال داره، رپر حتی! میوزیکش.. خداست.
نگاه ب حرکت دست گیتاریست ها. اوف. جابجایی دیو، ماریا، پولارد و رسکو ..
و وقتی ب Again می
رسه فیلم سیاه و سفید میشه و این بی دلیل نیست. .. دیو با تی شرت مشکی، موهای
ریخته تو صورتش از YOU میگه.. و تنها آهنگیِ ک جمعیت باهاش همخونی می
کنن..
ارکایوبند خیلی شناخته شده ای نیست، اطلاعات راجع بهش خیلی کم ند. بارها ممبرهاش عوض شدن و اولین وکالیستش یه ایرانی بوده، یک زن ایرانی. رویا..
فاک دِم آل.
+پرسید بچه ت رو هم مثل خودت بار میاری؟
مگه من چمه؟
تمام روز یه آهنگِ رو ریپیت رو گوش میدی، غرقی تو متال. این نرمال نیست..
هیچوقت ادعاش رو نداشتم. ادعای نرمال بودن یا حتی نرمال نبودن و متال بودن اما یه جایی نوشته بود: خوشحالم که تو این دنیای پلاستیکی من یه متال هستم. .. من هیچ ادعای لعنتی ای ندارم.
و بچه ی من نیازی ب ایتکه من سمت چیزی هل ش بدم نداره چون بچه ی منِ.
++ روزه ی سکوت. فرندز هم آرومم نمی کنه و این یعنی سَم پخش شده.
- شنبه ۱۶ آبان ۹۴